Frederick Scott Archer (1813 – 1857)
Het was de Engelsman Fredrick Scott Archer die de collodium fotografie heeft uitgevonden. Hij was het die in 1848 al experimenteerde met collodium, in de hoop een drager te kunnen ontwikkelen welke het mogelijk maakte een lichtgevoelige laag vast te kunnen houden op een gewone glasplaat.
In maart 1851 publiceerde hij zijn bevindingen in “the Chemist” – daarmee was zijn uitvinding een feit.
Collodium is een dikke en stroperige vloeistof die wordt gemaakt door het oplossen van genitreerde katoen (ook wel bekend als schietkatoen) in een mengsel van alcohol en ether. Het werd in die tijd veel gebruikt in de medische wereld als een soort vloeibaar verband welke de eigenschap had relatief sterk en goed hechtend te zijn. Archer gebruikte collodium om een betere hechting te krijgen van lichtgevoelige zouten aan de glasplaten. Zodra de zouten, zoals cadmium bromide en kalium jodide, in het mengsel van collodium waren opgelost, werd de kleverige vloeistof gegoten op het glas.
Daarna werd de glazen plaat gedompeld in een bad gevuld met zilvernitraat. Zo werd een lichtgevoelige drager van zilverjodide gevormd op het oppervlak van de plaat. Eenmaal lichtgevoelig werd de plaat blootgesteld aan licht in de camera voordat het collodium begon te drogen.
Als de plaat droog werd vóór kon worden ontwikkeld, was deze niet meer lichtgevoelig en dus onbruikbaar. Om deze reden werd het proces bekend als “natte plaat” fotografie en is een ‘donkere kamer’ binnen handbereik een absolute must.
Het uiteindelijke resultaat was verbluffend. De foto’s hadden een verschrikkelijk mooi detail en toonschaal. Met dit proces zette Archer de fotografiewereld op zijn kop. Ineens was men in staat om redelijk ‘snel’ foto’s te maken welke ook voor een breder publiek toegankelijk werden. Foto’s die op deze manier, meer dan 150 jaar geleden zijn gemaakt, verkeren nog steeds in perfecte staat.